به گزارش مانا به نقل از فارس، پوتین روز گذشته (جمعه) در جلسه عمومی مجمع اقتصادی شرق عنوان کرد که روسیه آماده است تا پل‌های جدیدی را در کره شمالی بسازد. این برنامه‌ها همچنین شامل ساخت پل به کره شمالی روی رودخانه تومن است که باید سال آینده افتتاح شود.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش در این نشست افزود: «روسیه کریدور حملونقل در سراسر شمالگان را توسعه خواهد داد. ما همیشه در مورد مسیر دریای شمال صحبت می‌کنیم، اما اگر توجه کرده باشید، من در مورد کریدور مذکور گفتم و صحبت می‌کنم، زیرا به این نتیجه رسیدیم که باید با ملاحظات در مقیاس بزرگتر عمل کنیم.»
رئیس جمهور روسیه با بیان این که کشورها به کریدور مذکور علاقه‌مند هستند، افزود که مسکو شاهد افزایش علاقه به این کریدور از سوی شرکت‌های روسی و خارجی است. کریدور حملونقل در سراسر شمالگان باید در درجه اول به نفع اقتصاد داخلی و مناطق ما در خاور دور، سیبری و قطب شمال عمل کند و همکاری بین آنها را در نظر بگیرد و فرصت‌های جدیدی را برای تجارت ایجاد کند.
پوتین خاطرنشان کرد که این کریدور همچنین امکان استفاده از پتانسیل حملونقل رودخانه‌های سیبری را فراهم می‌کند و افزود که روسیه فعالیت ۲۴ ساعته این مسیر را آغاز خواهد کرد.
در حال حاضر، با تغییرات زیست محیطی، افزایش سطح دمای جهانی، ذوب شدن یخ‌های قطب شمال و تحولات سیاسی از جمله جنگ روسیه و اوکراین، بحران دریای سرخ، خشکسالی کانال پاناما و درگیری‌های چین و آمریکا در تنگه‌های دریایی، شاهد تبدیل شدن قطب شمال به عرصه‌ای برای رقابت‌های ژئواکونومیک میان قدرت‌های جهانی هستیم.
این در صورتی است که قطب شمال، چند دهه قبل نیز عرصه‌ای برای رقابت نظامی و استراتژیک دو ابرقدرت آن زمان یعنی شوروی و آمریکا بود.
بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲، حجم تجارت در این مسیر بیش از ۷.۵ برابر شده است اما همچنان با کانال سوئز و پاناما قابل قیاس نیست؛ زیرا از این دو کانال به ترتیب ۲۰ و ۱۴ هزار کشتی در سال عبور می کند و این رقم برای مسیر تجاری قطب شمال، حدودا ۱۷۰۰ کشتی است.
همچنین در سال ۲۰۱۸ میلادی، چین سند استراتژی قطب شمال خود را با هدف مشارکت در حکمرانی قطب شمال، ترویج تحقیقات علمی و توسعه راه ابریشم قطبی برای بهبود مسیر‌های کشتیرانی بین آسیا و اروپا منتشر کرد.این موضوع نشان دهنده اهداف بلندپروازانه چین برای تضمین دسترسی به بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی خود است که سرمایه گذاری بیش از ۹۰ میلیارد دلار دهه گذشته در این منطقه، گواهی بر این موضوع است.
کریدور قطب شمال، مکمل کریدور حملونقل بین‌المللی شمال-جنوب (INSTC) خواهد بود که آبراه‌ها و راه‌آهن‌های روسیه را از طریق ایران به هند و کشورهای جنوب متصل می‌کند. بنابراین همچنان ایران مزیت خود برای اتصال کشورهای جنوبی و شمالی را در اختبار خواهد داشت.
به گفته حسن کریم‌نیا، کارشناس ترانزیت، حتی با تقویت و توسعه کریدور شمال-جنوب عبوری از مسیر ایران، می توان اتصال زمینی دو شریان جهانی تجارت دریایی کانال سوئز و قطب شمال را به موقیعت جغرافیایی بی نظیر ایران گره زد که قدمی رو به جلو در راستای تبدیل ایران به هاب ترانزیتی اوراسیا محسوب می شود.
از طرفی، غرب آسیا که بسیاری از منابع انرژی جهان را در اختیار دارد، در آستانه یک تغییر قابل توجه در کریدورهای حمل‌و‌نقلی گذرنده از آن است.
دور از ذهن نیست که بازار نفت در آینده نه چندان دور، احتمالاً برای روسیه باشد نه کشورهای عربی خلیج فارس.
کانال سوئز آبراه دوران اروپا بود، کانال پاناما قرن آمریکا را نشان داد و طرح جدید کریدورهای تجاری در سراسر اوراسیا، روابط معاصر را برای یک دوره کاملاً جدید شکل خواهد داد.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
