یک فعال صنفی حملونقل جادهای بار با هشدار نسبت به فعالیت برخی از اپلیکیشنهای جذب و توزیع بار گفت: «این روند کار نه تنها موجب میشود که فضای دوقطبی در حملونقل ایجاد شود بلکه نرخهای کرایه را نزولی میکند و در نهایت سرمایهگذاران واقعی را از این حرفه فراری میدهد.»
به گزارش پایگاه خبری ترابران، خداداد بکرانی، یک فعال صنفی حملونقل جادهای در یادداشتی نوسته است که ترس رانندگان ناوگان باری از کمباری و برگشت یکسر خالی در حملونقل جادهای چالشی است که در فضای مسموم رقابتهای کاذب یک راننده ناوگان عمومی باید انواع استرسها را در محیط پیرامون کار و حرفه تحمل کند.
با وجودی که ضمانت فعالیت ناوگان و راننده با صدور مجوز فعالیت از طرف سازمان راهداری و حملونقل جادهای بهصورت کارت هوشمند صادر میشود و این خود ضامنی برای حمل و احراز هویت جهت دریافت حمل بار در سراسر کشور خواهد بود،
اما شاهدیم که در برخی موارد راننده برای دریافت بار با تبعیضهایی از جانب برخی متصدیان حملونقل روبهرو میشود که اولویتهایی را جهت جذب راننده و ناوگان برای خود در نظر دارند؛ حتی در برخی موارد باربری از سالن اعلام بار تقاضای راننده و ناوگانی را دارد که حتیالامکان یک سرویس حمل بار آن شرکت را انجامداده باشد، غافل از اینکه هیچ تفاوتی بین ضمانتنامه فعالیت و کارت هوشمند ناوگان و راننده نیست و نخواهد بود.
گفتنی است؛ این رویه و امتیاز قائل شدن ممکن است از جهاتی ضربه مالی نیز به رانندگان ناوگان عمومی و کامیونداران وارد کند و از اینکه نتوانند بار مورد نظر خود را انتخاب و دریافت کنند، نگران باشند و از لحاظ روانی و فکری فشار مضاعفی بر افکار آنها ایجاد شود.
احساس نگرانی و اضطراب سلامت رانندگان را به چالش میکشد و بر ضعف عزت نفس و اعتماد به نفس آنها اثر مستقیم خواهد داشت و همین امر باعث احساس فرسودگی و کسالت در ارائه خدمات و رانندگی در جاده خواهد شد و اثرات و اتفاقات ناگوار بعدی و جانبی دیگری برای جامعه و تهدیدات جانی و مالی فراوانی در بر خواهد داشت.
هنگامی که رانندگان و کامیونداران با این وضعیت دوگانه و بدون ضمانت و امنیت شغلی مواجه میشوند، برای اینکه خود را در بالاترین سطح از جایگاه شغلی حفظ کنند و در اوج نگه دارند، مدام پرکارتر میشوند و حتی با کمترین کرایه و فجیعترین روش ممکن برای دسترسی به بار حاضرند که بدون بار به مسیر برگشت ادامه ندهند و با هر قیمتی اقدام به حمل بار کنند!
آنچه گفته شد به صنف رانندگان و کامیونداران مربوط میشد، اما در حوزه شرکتهای حملونقل نیز بهنوعی دیگر با رقابتهای کاذب وضعیت امنیت شغلی و فعالیت کاری آنها با چالش مواجه شده است، زیرا با وجودی که سازمان راهداری با صدور مجوز فعالیت شرکتهای حملونقلی باید ضمانت تامین امنیت شغلی آنها را نیز مهیا کند، اما با عدم نظارت کافی در صدور بارنامهها فضا را باز میگذارند تا برخی شرکتهای حملونقل بدون در نظر گرفتن فعالیتهای جغرافیایی اقدام به صدور بارنامه کنند.
این موضوع، از طرف دیگر باعث خواهد شد که برخی شرکتهای حملونقلی برای جذب بار از صاحبان کالا دست به هر اقدام غیرمنطقی و غیر اخلاقی نیز بزنند و حتی از نرخ دریافت کمیسیون بار خود نیز بگذرند تا از کانالهای دیگر یا از طرف راننده یا کامیوندار جبران مافات کنند.
لذا همه این موارد به عدممدیریت و بیبرنامگی و نظارت صحیح سازمان راهداری بر فعالیتهای حملونقلی برخواهد گشت!! که متاسفانه در این سالها و با پیشرفت علم و تکنولوژی هنوز سازمان راهداری نتوانسته است که برنامهای جامع و کامل را که بتواند پاسخگوی ذینفعان و سرمایهگذاران واقعی باشد، بدهد و هر روز بهنوعی با اقدام به تعریف قوانین جدید و دستوپاگیر چالشی جدید را برای حملونقل جادهای ایجاد میکند!
بنابراین شایسته است که سازمان راهداری و حملونقل جادهای بیش از اینکه با وضع برخی قوانین دستوپاگیر موجب کاهش بهرهوری و رقابتهای کاذب شود و به بهانه هوشمندسازی دست برخی از اپلیکیشنهای جذب و توزیع بار را باز نگه دارد تا با ایجاد فضای دوقطبی در حملونقل نرخهای کرایه روند نزولی داشته باشد و باعث شود که سرمایهگذاران واقعی از این حرفه و فعالیت فرار کنند! به عنوانمتولی اصلی حملونقل به فکر جذب سرمایهگذاران واقعی و ایجاد زمینه مساعد و امنیت شغلی ذینفعان باشد و در رفع موانع و ضمانت مجوزی که بابت فعالیت ناوگان، راننده و یا شرکت حملونقل ارائه کرده است، مسئولیت خطیر خود را به سرانجام رساند.