به گزارش گروه بین الملل مانا به نقل از مریتایم اکسکوتیو؛ این شرکتهای کوچک مقاومتی در برابر تغییر ندارند؛ بلکه سال‌هاست آماده پذیرش آن هستند. مشکل اصلی، دسترسی است. ابزار‌های دیجیتال موجود عموماً با فرض استفاده شرکتهای بزرگ طراحی شده‌اند—ابزار‌هایی گران، پیچیده و نیازمند تیم‌های داخلی IT. در نتیجه، شرکتهای خانوادگی، آژانس‌های کوچک تأمین نیرو، یا ارائه‌دهندگان خدمات فنی منطقه‌ای از قافله دیجیتال عقب مانده‌اند، نه به دلیل نبود انگیزه، بلکه به دلیل نبود گزینه‌ای متناسب با اندازه و توان مالی‌شان.
این شکاف، همان گسل دیجیتال امروز صنعت است؛ جایی که کنار هر سازمانی که داشبورد‌های داده و تیم‌های دیجیتال در اختیار دارد، ده‌ها شرکت دیگر همچنان با ایمیل‌های طولانی، فایل‌های اکسل و حافظه انسانی عملیات خود را مدیریت می‌کنند. کار را انجام می‌دهند و اغلب بسیار خوب هم انجام می‌دهند اما هزینه‌ی آن، زمان، چابکی و از دست دادن فرصت‌های بالقوه است.
امروز نیاز به هم‌سطح‌سازی این میدان بیش از هر زمان دیگر احساس می‌شود. وقتی که SMEها (شرکتهای کوچک و متوسط) بتوانند به ابزار‌های هوشمند، قابل‌پرداخت و آسان برای استفاده دسترسی پیدا کنند، منفعت آن تنها محدود به خودشان نمی‌ماند. آنها بهتر همکاری می‌کنند، نیروی انسانی بهتری جذب می‌کنند و می‌توانند نقش فعال‌تری در اهداف بزرگ‌تر صنعت—از ایمنی تا کربن‌زدایی—ایفا کنند.
نشانه‌های تغییر آشکار است. اکنون ابزار‌هایی طراحی شده‌اند که مخصوص SMEها هستند: پلتفرم‌های هوشمندی که استخدام، آموزش، ارتباطات و ارزیابی عملکرد را در یک سیستم واحد ادغام می‌کنند—بدون نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین گذشته. نمونه‌ای از این روند، Hood است که تنها پس از یک سال فعالیت، تغییر در رفتار شرکت‌ها و نیاز خدمه به ارتباط بیشتر را به‌خوبی نشان می‌دهد.
این تحول ضروری است، زیرا فناوری نباید صرفاً متعلق به شرکتهای بزرگ باشد یا مزیت شرکتهای بزرگ را افزایش دهد. صنعت کشتیرانی بر شبکه متنوعی از خدمات‌دهندگان، شرکتهای تأمین نیرو و مؤسسات آموزشی متکی است—و اکثریت آنها شرکتهای کوچک‌اند. هر وقت این بازیگران دیجیتال شوند، تمام زنجیره و شبکه صنعت دریایی بهتر عمل می کند.
آنچه این لحظه را جذاب‌تر می‌کند، منشاء موج جدید نوآوری است. بسیاری از بهترین ایده‌ها اکنون از تیم‌های کوچک می‌آید، کسانی که مشکلات روزمره را از نزدیک لمس کرده‌اند. این افراد سریع سازگار می‌شوند و دقیق می‌بینند کدام بخش‌ها کار نمی‌کند. چیزی که همیشه کم بود، زیرساخت بود، توانایی تبدیل ایده‌ها به مقیاس. فناوری قابل‌پرداخت و انعطاف‌پذیر اکنون این امکان را فراهم کرده است.
در کنار آن، یک تغییر فرهنگی هم در حال رخ دادن است. شرکتهای کوچک روابط نزدیک‌تری با خدمه و مشتریان دارند. آنها بر اعتماد، ارتباط شخصی و شهرت بنا شده‌اند. فناوری درست، نه تنها این فرهنگ را تهدید نمی‌کند، بلکه آن را تقویت می‌کند، افراد را از کار‌های تکراری آزاد کرده و زمان بیشتری برای تعامل انسانی فراهم می‌کند.
مرحله بعدی نوآوری دریایی قرار نیست با «بزرگ‌ترین سیستم‌ها» یا «بزرگ‌ترین حجم داده» تعریف شود؛ بلکه با این تعریف می‌شود که چه کسی می‌تواند فناوری را واقعاً در خدمت انسان قرار دهد. پیشرفت در این صنعت هرگز درباره اندازه نبوده؛ درباره توانایی سازگاری، همکاری و دیدن آینده با ذهنی متفاوت است.
دموکراتیزه‌کردن دیجیتال شعار نیست. یک تغییر نگرش واقعی است، این باور که ابزار‌هایی که آینده صنعت کشتیرانی را شکل می‌دهند، باید در دسترس همه‌ی کسانی باشند که این صنعت را پیش می‌برند.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
