اختصاصی مانا- لغو موقت تعرفه‌های ۱۴۵ درصدی رئیس‌جمهور ایالات متحده بر واردات از چین، تقاضای حملونقل بین بزرگترین اقتصاد‌های جهان را افزایش داده و این محدودیت‌ها را تشدید می‌کند.
تأخیر‌های بندری امکان تخلیه و بارگیری کالا‌ها را طولانی‌تر کرده، برنامه‌ریزی‌ها را مختل نموده و حمل‌کنندگان را به حمل کالا‌های اضافی سوق می‌دهد.
در حال حاضر، تجارت ترانس‌پاسیفیک نشانه‌هایی از یک فصل اوج اولیه را نشان می‌دهد که با توقف ۹۰ روزه تعرفه‌های ایالات متحده و چین، که قرار است در ۱۴ آگوست منقضی شود، تشدید شده است.
الگو‌های مشابهی در شنژن چین، لس‌آنجلس و نیویورک در حال ظهور است؛ جایی که تعداد کشتی‌های کانتینری منتظر پهلوگیری از اواخر آوریل همچنان در حال افزایش است.
رولف هابن جانسن، مدیر اجرایی شرکت هاپاگ‌لوید مستقر در هامبورگ، در این ارتباط گفت: اگرچه نشانه‌های بهبود اخیر در بنادر اروپایی قابل مشاهده است، اما انتظار داریم که ۶ تا ۸ هفته دیگر طول بکشد تا بتوانیم ازدحام بنادر را تحت کنترل درآوریم.
وی خاطرنشان کرد که احیای سفر‌های منظم دریایی از طریق کانال سوئز باید تدریجی باشد. شاید چند ماه طول بکشد تا از غرق شدن بنادر در ترافیک کشتی‌ها جلوگیری شود. اگر همه کشتی‌ها بخواهند از طریق سوئز حرکت کنند، در بسیاری از بنادر تراکم عظیمی ایجاد خواهد شد؛ بنابراین رویکرد ما این است که این کار را در مدت زمان طولانی‌تری انجام دهیم تا از فروپاشی بنادر جلوگیری کنیم، زیرا این به نفع هیچ‌کس نیست.
تورستن اسلاک، اقتصاددان ارشد نیز در یادداشتی تاکید کرد که آتش‌بس تعرفه‌ای ایالات متحده و چین، که از دو هفته پیش شروع شده، هنوز باعث افزایش ازدحام کشتی‌ها در سراسر اقیانوس آرام نشده است، اما این شرایط دور از انتظار نیست.
اسلاک نوشت: این سوال معمولاً مطرح می‌شود که آیا شرکت‌های آمریکایی صرفاً منتظرند ببینند که تعرفه‌ها کاهش می‌یابند یا اینکه به همین شرایط فعلی تعرفه ۳۰ درصدی چین و ۵۰ درصدی اروپا اکتفا کنند؟
اختلاف اتحادیه اروپا و ایالات متحده
ناگفته پیداست که تعرفه‌های آمریکا علیه کالا‌های وارداتی از اتحادیه اروپا از یک سو و تعلیق تعرفه‌های اعمال‌شده بر چین از سوی دیگر، همراه با تهدید‌ها و آتش‌بس‌های ناگهانی، تنظیم سفارشات را برای واردکنندگان و صادرکنندگان کشورهای مختلف دشوار کرده و باعث نوسانات غیر فصلی در تقاضا می‌شود. برای خطوط کشتیرانی، این موارد به تأخیر‌ها و هزینه‌های بالاتر منجر می‌شود که نیاز به افزایش نرخ حملونقل دارد.
آخرین ضربه به این دیدگاه زمانی وارد شد که ترامپ تهدید کرد که اول ماه ژوئن با تعرفه ۵۰ درصدی به اتحادیه اروپا ضربه خواهد زد؛ اقدامی که می‌تواند تجارت فراآتلانتیک را آشفته کند.
آکسفورد اکونومیکس در یادداشتی تحقیقاتی که به تازگی منتشر کرده، اعلام کرد که عدم قطعیت بیشتر در سیاست‌گذاری با افزودن ریسک به تصمیمات مربوط به هزینه‌ها، هزینه سنگینی برای فعالیت‌های جهانی تحمیل می‌کند. از دید تحلیلگران این مؤسسه، آلمان، ایرلند، ایتالیا، بلژیک و هلند به‌دلیل نسبت بالای صادرات ایالات متحده به تولید ناخالص داخلی خود، آسیب‌پذیرترین کشور‌ها هستند که از محل تعرفه‌های ۴۰ درصدی آسیب خواهند دید.
خبرگزاری بلومبرگ دریایی نیز در این راستا گزارش داد که تعرفه‌های اضافی ۵۰ درصدی احتمالاً صادرات اتحادیه اروپا به ایالات متحده را برای تمام محصولاتی که با عوارض متقابل مواجه هستند، به نزدیک صفر کاهش داده و کل صادرات اتحادیه اروپا به ایالات متحده را بیش از نصف کاهش خواهد داد.
فقدان قطعیت در مورد اینکه آیا ترامپ چنین تهدید تجاری بزرگی را عملی خواهد کرد یا آن را مانند مورد چین به تعویق خواهد انداخت، فشار‌های بیشتری به حملونقل وارد می‌کند.
شرکت حملونقل مدیترانه‌ای MSC، بزرگترین خط کانتینری جهان، پیش‌تر اعلام کرده بود که افزایش نرخ عمومی و اضافه‌بهای حملونقل در فصل اوج را اعلام کرده است. به‌نظر می‌رسد که بالا رفتن تعرفه‌ها بر کالا‌های اروپایی به افزایش نرخ‌های زیادی منجر خواهد شد.
هفته‌های پیش‌ِرو، خطوط کشتیرانی بدون شک نرخ‌های لحظه‌ای حملونقل دریایی را افزایش خواهند داد، زیرا هزینه‌های آنها تحت تأثیر آشفتگی‌های ژئوپلیتیکی است.
کشتی‌های تجاری تا حد زیادی از تردد در دریای سرخ اجتناب می‌کنند و همچنان از اطراف جنوب آفریقا برای حمل کالا در مسیر‌هایی که آسیا، اروپا و ایالات متحده را به هم متصل می‌کنند، حرکت می‌کنند. باید دید که در آینده نه‌چندان دور، با شدت گرفتن مجدد جنگ تعرفه‌ها و انتخاب کانال سوئز برای عبور کشتی‌های تجاری، چه اتفاقاتی در بخش حملونقل دریایی رخ خواهد داد و معضل ازدحام بنادر به کجا خواهد رسید.
منبع: Drewry
مترجم: بهاره قهرمانی
بلاگ خبری مکران آریا دریا
