قرار است شاهد برگزاری پنجمین همایش ملی توسعه دریامحور حکمرانی، سرمایه گذاری باشیم. اواخر آبان ماه، پیش بینی اولیه است، اما ممکن است به خاطر شرایط کشور قطعی نباشد.
تین نیوز |
قرار است شاهد برگزاری پنجمین همایش ملی توسعه دریامحور حکمرانی، سرمایه گذاری باشیم. اواخر آبان ماه، پیش بینی اولیه است، اما ممکن است به خاطر شرایط کشور قطعی نباشد.
به گزارش تین نیوز به نقل ازروزنامه اقتصاد سرآمد، همایش، در کشور ما با دو فهم گنجانده شده است؛ یکی که مرسوم است، همان دورهمی های صنفی و تشکیلاتی و جمعیتی بوده که بیشتر به رخداد آن اندیشیده می شود تا برون داد. در حالی که می دانیم یک همایش، فقط با برون دادهای خود معنا پیدا می کند و زنده می ماند.
همایش خودمانی!
دورهمی هایی که به اسم «همایش» برگزار می شوند، اغلب بدون ماهیت برنامه ای و برخوردار از اهداف مقطعی و گروهی است. گاهی شبیه دورهمی های خانوادگی فقط برای حضور و دید و بازدید و شاید هم رونمایی از خود و پزهای معمول و مرسوم است. در چنین همایش هایی که اغلب با محتوای غیرهمایشی و به عبارتی با برنامه های بزمی-مجلسی همراه است، اغلب با سرود و موسیقی و… پر می شوند و در نهایت، یک ضیافت جمعی و تمام. شبیه همان صور و ساتی که خودمان برگزار می کنیم و در دعوتنامه می نویسیم: به صرف شربت و شرینی!
این برنامه ها را می توان همایش خودمانی نامید که یک شرکت، یک صنف یا حتی یک خانواده برای اهداف درونی خود برگزار می کنند.
همایش رسمی
به طور طبیعی، نظر ما بر همایش های خودمانی و دورهمی های تفریحی و تبلیغی نیست. منظور از همایش، همان است که با «روش علمی» برگزار می شود. می دانید که روش علمی، چیزی جز «هدف گذاری، راهبرد و تبیین برنامه های عملیاتی» نیست. اموری که براساس «علم به عنوان یک روش و فن تجربه شده» معتبر شده است. به بیان دیگر، یک همایش رسمی و آبرومند، آن است که هدف مشخص، راهبرد مشخص و برنامه های عملیاتی معین داشته باشد. زمان و فرصت کافی برای تولید محتوا داشته باشد و خروجی های معین و مشخص به عنوان یکی از برنامه های عملیاتی آن تعریف و پیش بینی شده باشد.
و باز به عبارت دیگر، یک همایش خوب با وجاهت علمی، یک فرایند مشخص و معین است که از شروع تا پایان با فکر مستدل، اسناد معتبر و روش دقیق تعریف شده باشد و تمامی دست اندرکاران و فعالان و علاقه مندان آن در یک جهت معین حرکت کنند؛ از یک نقطه مشخص شروع کنند و به نقاط معین و مشخص برسند. چنین همایشی وجاهت علمی دارد و قابل اعتنا و البته اثرگذار است.
وجاهت علمی
حال این سوال پیش می آید که وجاهت علمی به چه معناست؟ وجاهت علمی یک همایش، به آن معنا نیست که متن و محتوای آن لزوما علمی-پژوهشی باشد، بلکه بدان معناست که اسلوب و روش همایش مطابق با یک روش علمی مشخص باشد. در این باره، همایش های صنعتی، تجاری، مهندسی و… می توانند به عنوان محور و موضوع قرار گیرند، اما شرط وجاهت علمی بودن، آن است که «روش علمی مشخص» بر آن حاکم باشد.
برون داد علمی
همایشی از نظر ماهیتی مورد تایید و تاکید است که برون داد علمی داشته باشد. این ممکن نمی شود مگر اینکه چیزی شبیه «دبیرخانه علمی» وجود داشته باشد تا یک گروه علمی و صاحب سبک و نظر و مسلط به روش تحقیق، بر روند محتوایی آن حکمرانی کنند. همچنین در ادامه باید گفت که علم، قارچ نیست که یک باره بروید. نیاز به فرصت کافی و موضوع مشخص و روش تحقیق معین و پژوهشگر حرفه ای دارد. اگر چنین لوازمی فراهم نباشد، هیچ همایشی علمی نخواهد بود و بیشتر یک همایش نمایشی خواهد بود تا یک همایش علمی.
نظر کارشناس و کارشناسی
این دو مقوله با هم بسیار متفاوت هستند و در برنامه های علمی به طور جدی مورد توجه اهلش قرار می گیرد. خوب است تفاوت بسیار معنادار این دو را مرور کنیم:
نظر کارشناس، به معنای نظر علمی نیست. نظر کارشناس به معنای نظر یک شخص است؛ حال چه آن شخص صاحب تجربه یا صاحب تجربه و مدرک دانشگاهی در عالی ترین سطح ممکن باشد. هرچه این شخص بگوید یا بنویسد، لزوما علمی محسوب نمی شود، بلکه نظر یک شخص است. می توانیم بگوییم نظر فلان دکتر، مهندس یا پروفسور است، اما نمی توان گفت که آن نظر علمی است. اما نظر کارشناسی، نه نظر یک شخص، بلکه نظر یک فرایند علمی است. زمانی نظر کارشناسی می شود که «فرایند مشخص براساس روش تحقیقی مشخص» را طی کرده باشد.
این تفاوت در همایش ها به ما هشدار می دهد که یک نوشته یا یک سخنرانی از سوی هرکسی که باشد، نظر شخصی یک کارشناس است، نه نظر علم. به بیان دیگر، هرگز نمی توان با دعوت از چند سخنران با مدارج علمی بالا، یک همایش را علمی نامید. همایش علمی آن است که مجموعه ای از تحقیق ها، با روش های علمی توسط پژوهشگران و صاحبان فن در زمینه تحقیق، انجام شده باشد و نتایج آن در یک همایش به عنوان «برون داد اصلی» عرضه شود.
برخی افراد با رندی، تلاش می کنند که با دعوت از فلان شخص که عنوان دکتر یا مهندس را یدک می کشد، وجاهت و وزن علمی به همایش خود بدهند، ولی باید بدانند که اهلش می دانند رندی آن ها برای عوام جواب می دهد نه اهل تحقیق.
همایش های وزین و با وجاهت و روش علمی، همواره پویا و اهل دیالوگ مستمر هستند. همایش های معمولی که بیشتر یک دورهمی صنفی یا خانوادگی است، مونولوگ هستند. با کسی کاری ندارند تا روز و ساعت برگزاری و بعد از برگزاری هم با کسی کاری ندارند تا دفعه بعد! این جریان یکطرفه، هرگز در قاموس یک همایش پویای علمی وجود ندارد، بلکه برعکس، یک همایش پویا همواره و مستمر با مخاطبان خود ارتباط برقرار کرده، گفت وگوی زنده و مستقیم دارد، برای تضارب اندیشه ها تلاش می کند و در نهایت، خلاصه و چکیده این فرایند را در یک همایش باشکوه و ماندگار عرضه می کند.
همایش های علمی بنابه روش علمی ای که دارند، همواره در طول هم هستند و هیچ وقت ارتباط بین اولی، دومی و سومی و… قطع نمی شود. همایش ها با وجاهت و روش علمی، همواره در طول هم، یکدیگر را کامل می کنند. موضوع و محتوا و روش ها را بهبود می بخشند و خروجی آن ها مشخص و روشن است.
همایش های دیگر، دفعی، خلق الساعه و براساس نظر و سلایق شخصی یا گروهی است و هرسال، به طور مستقل از اسلاف خویش برگزار شده و بعد از برگزاری هم تمام می شوند. با این نگاه یک همایش خوب علمی، در حقیقت پایان ندارد و همواره ادامه دار و رو به تکامل است.
دورنمای پنجمین همایش علمی توسعه دریاپایه
ما از چهار همایش گذشته، کاملا بی اطلاع هستیم و نمی توانیم درباره آن قضاوت کنیم، اما می توانیم حدس بزنیم که چیزی از آثار آن ها باقی نمانده باشد. ولی همایش پنجم با تدبیر مدبرانه رئیس همایش، صاحب «دبیر علمی و دبیرخانه علمی» شده است. خبری مسرت بخش و امیدوارکننده. این است که می توانیم انتظار داشته باشیم:
– همایش به روش علمی برگزار شود نه سلیقه ای
– همایش تا زمان اجرا و بعد از آن با مخاطبان خود دیالوگ برقرار کند
– همایش به طور معناداری با همایش ششم رابطه برقرار کند
– همایش صاحب یک دبیرخانه ثابت و دائمی علمی باشد
– همایش بتواند موضوع پردازی کند و به اهل فن، فرصت کار علمی بدهد
– همایش بتواند در بلندمدت، خلاءشناسی کرده و برای پرکردن خلاءها برون داد داشته باشد
– همایش بتواند…
و به این ترتیب، تبدیل به یک آبرو برای صنعت کشتیرانی و یک فرصت بزرگ برای توسعه دریامحور شود.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
