وی در ادامه به چالش های پیش روی صنعت کشتی سازی پرداخت و اظهار کرد: «نبود یا کمبود سفارش ساخت»، یکی از اصلی ترین موانع رشد صنعت کشتی سازی است. این مسأله ارتباط مستقیمی با نبود منابع مالی مطمئن برای سفارش دهی دارد. از سوی دیگر، تحریم های اقتصادی نیز مانع ورود سرمایه خارجی شده اند و منابع داخلی هم محدود هستند.
صفری خاطرنشان کرد:در کنار «مشکلات مالی»، «چالش های فناورانه» نیز صنعت ما را تهدید می کند. اگر در طراحی و ساخت کشتی های ایرانی از فناوری های به روز استفاده نکنیم، ممکن است با تحریم های فنی مواجه شویم؛ چیزی که در سایر صنایع کمتر رخ می دهد، اما در صنعت دریایی با توجه به ماهیت بین المللی اش بسیار جدی است.
وی ادامه داد: یک نمونه از این موضوع، مربوط به کنوانسیون بین المللی کنترل و مدیریت آب و رسوبات بالاست کشتی ها (کنوانسیون مدیریت آب بالاست یا کنوانسیون BWM ) است؛ که کشورهای امضاکننده پرچم را ملزم می کند تا اطمینان حاصل کنند که کشتی هایی که توسط آنها پرچم دارند مطابق با استانداردها و روش های مدیریت و کنترل آب و رسوبات بالاست کشتی ها هستند. هدف این کنوانسیون جلوگیری از گسترش موجودات آبزی مضر از یک منطقه به منطقه دیگر و توقف آسیب به محیط زیست دریایی ناشی از تخلیه آب بالاست ، با به حداقل رساندن جذب و تخلیه بعدی رسوبات و موجودات است. از سال 2024، همه کشتی ها ملزم به داشتن سیستم تسویه و رعایت این استاندارد بین المللی شده اند.
صفری افزود: اگر ما قادر به پیاده سازی این سیستم روی کشتی های خود نباشیم، امکان پهلوگیری در بسیاری از بنادر بین المللی را از دست خواهیم داد.
نسخه اشتغال زایی و بهبود اقتصاد کشور
رئیس انجمن مهندسی دریایی ایران با تأکید بر لزوم حمایت از صنایع داخلی گفت: در حال حاضر نیاز کشور به بیش از ۳۰۰۰ فروند کشتی برآورد شده است. اگر سیاست ها به گونه ای تنظیم شود که بخش عمده این نیاز از داخل تأمین گردد، این اقدام به اشتغال زایی، رشد فناوری، تقویت بنیه اقتصادی کشور و حتی مقابله مؤثر با تحریم ها منجر خواهد شد.
وی تاکید کرد: در حوزه صنایع دریایی، ایران ظرفیت ۱۰۰ درصدی برای تامین تجهیزات مورد نیاز در حوزه های مختلف این صنعت را در اختیار دارد و با تکیه بر این ظرفیت ها در موارد بسیاری تجارب موفق قابل توجهی را به دست آورده و ثبت کرده ایم.
صفری تأکید کرد: ایران پیشینه درخشانی در ساخت تجهیزات دریایی دارد. به عنوان نمونه، کشتی های افراماکس که در مجموعه صدرا ساخته و به ونزوئلا تحویل داده شد، از نظر فناوری در سطح بین المللی قرار دارند. همچنین تجربه موفق ما در ساخت انواع شناورهای نظامی و سازه های عظیم دریایی، نشان می دهد ظرفیت کامل برای پاسخ به نیازهای داخلی وجود دارد.
وی افزود: ما کشوری هستیم که توان ساخت سکوهای عظیم نفتی با وزن های بالای ۷۶۰۰ تن را داریم. این توان فنی و مهندسی، پشتوانه ای قوی برای تحقق سیاست های خودکفایی در حوزه دریایی است.
صفری در پایان با دعوت به هم افزایی بین بخش دولتی و خصوصی گفت: با ایجاد فضای همکاری، تأمین منابع مالی داخلی و تمرکز بر توان داخلی، می توانیم نه تنها نیازهای خود را تأمین کنیم بلکه به یکی از قطب های صادراتی صنایع دریایی در منطقه نیز تبدیل شویم.
نقش حیاتی آموزش های مهارت محور دریایی
صفری با بیان اینکه صنعت دریایی یک صنعت بین المللی و مبتنی بر استانداردهای جهانی است، گفت: در حوزه دریانوردی، کنوانسیون هایی نظیر STCW الزامات مهارتی را مشخص کرده اند و این در کشور ما نیز توسط سازمان بنادر و دریانوری اجرا می شود. اما در سایر حوزه ها مانند کشتی سازی، صنایع فراساحل و مدیریت دریایی، همچنان کمبود آموزش های مهارت محور به چشم می خورد.
وی با اشاره به نقش حیاتی آموزش های مهارت محور در ارتقای کیفیت و اشتغال در صنایع دریایی اظهار کرد: امروزه جهان به سمت دانشگاه های نسل جدید و کارآفرین حرکت کرده است. یکی از مهم ترین حلقه های واسط بین دانشگاه و صنعت، آموزش های مهارت محور هستند که می توانند فارغ التحصیلان را مستقیماً وارد بازار کار کرده یا توانمندی آن ها را برای ایجاد کسب وکار افزایش دهند.
وی با تاکید بر تجربه موفق تأسیس آکادمی دریایی سیراف افزود: مؤسساتی از این دست می توانند با ارائه آموزش های کاربردی، شکاف میان دانش تئوریک و نیازهای بازار کار را پر کنند و نقش موثری در توسعه کارآفرینی و ارتقای کیفیت نیروی انسانی در صنعت ایفا کنند.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
