رحیمی، مدیرعامل شرکت «میزان بار تهران» و رئیس هیئتمدیره «شاهین پارس دریا»، معتقد است: «توسعه بنادر نیازمند تسهیل رویه ها و حذف تشریفات غیرضروری است تا بخش خصوصی بتواند با شفافیت و انعطاف بیشتری در مسیر تحقق اهداف ملی حرکت کند.
تین نیوز |
در حالی که توسعه زیرساختی بنادر مهم کشور، به ویژه در محور بندرعباس و مجتمع بندری شهید رجایی، به صورت مستمر در جریان است، فعالان بخش خصوصی معتقدند استمرار تحریم ها، تشریفات غیرضروری و فضای رقابتی نامتوازن مانع از تحقق جایگاه راهبردی بنادر ایران در ترانزیت منطقه ای و بهره گیری متناسب از ظرفیت ژئوپلیتیکی کشور شده است.
سیامک رحیمی طاری، مدیرعامل شرکت «میزان بار تهران» و رئیس هیئت مدیره «شاهین پارس دریا» ؛ از حامیان مالی پنجمین همایش بین المللی توسعه دریامحور به عنوان یکی از فعالان باسابقه حوزه کشتیرانی و ترانزیت، در گفت وگو با خبرنگار تین نیوز ضمن اشاره به چالش های پیش روی بنادر کشور، ارزیابی خود از روند توسعه زیرساخت ها، کارکرد سامانه های دریایی و نقش تسهیل گری نهادهای حاکمیتی در ارتقای سهم ایران از ترانزیت منطقه ای را تشریح کرده است.
شرکت «میزان بار تهران» هم اکنون در بنادر جنوبی کشور دارای دفاتر نمایندگی و شعب همکار است و در کنار شرکت «شاهین پارس دریا » حامیان مالی رویداد «پنجمین همایش بین المللی توسعه دریامحور» به شمار می رود که قرار است 28 بهمن برگزار شود.
در ادامه گفتگوی تین نیوز را با سیامک رحیمی طاری، مدیرعامل شرکت «میزان بار تهران» و رئیس هیئت مدیره «شاهین پارس دریا» می خوانید:
با توجه به افزایش نقش بنادر منطقه ای مانند جبل علی و صحار، روند فعالیت خطوط کانتینری در بنادر شهید رجایی و باهنر را چگونه ارزیابی می کنید؟
مدیرعامل شرکت شاهین دریا با تاکید بر اینکه افزایش حضور و نقش آفرینی بنادر منطقه پدیده نوظهوری نیست و طراحی راهبردی این بنادر به سال ها قبل بازمی گردد تصریح کرد: کشورهایی در حوزه خلیج فارس از مدت ها پیش با برنامه ریزی دقیق به توسعه زیرساخت های خود پرداخته اند و در مقابل نیز اقدامات زیرساختی، توسعه ای و جذب کالاهای وارداتی و صادراتی در بنادر حوزه بندرعباس، به ویژه مجتمع بندری شهید رجایی، همواره با تداومی محسوس در جریان است.
بطور قطع این موضوع بی تأثیر نبوده است، اما با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور و همچنین تراز عرضه و تقاضا، چه در حوزه واردات و صادرات ایران و چه در ارتباط با محمولات عبوری و ترانزیتی، همچنان سهم بازار منطقه در حد نسبی اما ناکافی حفظ شده است؛ سهمی که در تناسب با شرایط بی بدیل جغرافیایی کشور عزیزمان ایران رضایت بخش نیست و سیر تنزل آن دردآور است.
تقاضای واردات و ترانزیت کانتینری در جنوب کشور را در سال ۱۴۰۴ چگونه پیش بینی می کنید و چه عواملی در این روند تعیین کننده اند؟
همان طور که قبلاً نیز اشاره کردم، این وضعیت چندان موجب خرسندی نبوده است؛ اگرچه کشورهای منطقه، نه تنها در حوزه خلیج همیشه فارس، بلکه در گستره شبه قاره هند و حتی بازیگران اصلی حوزه حمل ونقل و تجارت در خاور دور، از فرصت سوزی های ایران بهره جسته و با هدف تغییر مسیر ترانزیت کالا اقدام کرده اند.
مهم ترین چالش های عملیاتی شرکت های نمایندگی کشتیرانی در تعامل با گمرک، پایانه کانتینری و سیستم های بندری چیست؟
نیاز مبرم به تسهیل و حذف تشریفات غیر ضروری در سازمان های مذکور صرفا” در بخش هایی که شفافیت و سلامت کاری تمامی ذینفعان خدشه دار نشود و کنترلهای ضروری تضعیف نشود. جا دارد از حمایت های همه جانبه، حرفه ای و مستمر انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران نیز تشکر صمیمانه داشته باشیم.
فرآیند صدور ترخیص و بارنامه صادراتی چه موانعی دارد و آیا دیجیتالی سازی فرآیندها در بنادر ایران به تسهیل کار نمایندگی ها کمک کرده است؟
ضمن تقدیر از اقدامات زیرساختی و تلاش و تکاپوی سازمان های حاکمیتی و ذی صلاح، شرکت های نمایندگی قطعاً مترصد تسریع در به روزرسانی سیستم های برخط و سامانه های مربوطه هستند و انتظار دارند اعمال تغییرات، پس از انجام کنترل های درون سازمانی و با در نظر گرفتن تفریغ ضرب الاجل کافی، همراه با پیش آگهی و اطلاع رسانی مناسب به شرکت های نمایندگی و بخش های مرتبط انجام شود؛ موضوعی که اساساً از دغدغه های اصلی بخش خصوصی به شمار می رود.
وضعیت ارتباطات بین نمایندگان خطوط و اپراتورهای ترمینال کانتینری را چگونه می بینید؟ آیا نظام تعرفه ای و خدماتی فعلی نیاز به بازنگری دارد؟
امتیازدهی در ایجاد بستر مناسب و ارتباطات دوجانبه مثبت با رویکردهای حرفه ای ، کاری ساده نبوده و امری است که نیاز به اقدامات کارشناسی دارد ، اما انتظارات به شکل دوطرفه و منصفانه بایستی مورد توجه قرار گیرد. اگرچه با وجود تحریمهای ظالمانه از سوی کشورهای غربی طبیعتا” سطح انتظارات و شیوه تعامل شرکت های نمایندگی نیز همچون گذشته در پُر انعطاف ترین میزان خود قرار دارد.
در شرایط تحریم و محدودیت تراکنش های بین المللی، چگونه ریسک های عملیاتی و اعتباری در همکاری با خطوط خارجی مدیریت می شود؟
صادقانه ترین پاسخ اینکه این امور توسط شرکت ها با تحمل ریسک ها و خطرات مالی، لیکن با هوشمندی و درایت مدیریت می گردد؛ گرچه در این بخش های حساس و گلوگاهی تاکنون تمهیدات کارگشایانه ای از سوی سازمان های ذی صلاح پایه ریزی نشده و حتی وحشت از مقررات سخت گیرانه، خود از موانع این حوزه به شمار می رود. در این حوزه نیز انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران از دیرباز تلاش و اهتمام ویژه ای معطوف داشته اند.
تجربه شرکت در ارتباط با خطوط غیرمستقیم یا فورواردری های منطقه ای در دور زدن محدودیت ها چیست؟
در این خصوص شرکتهای میزان بار تهران و شاهین پارس دریا نیز همچون دیگر فعالان این حوزه، حفظ شرایط موجود با تمام مشقات و بعضا” با قبول هزینه های مضاعف به سبب محدودیت های تحریم در بخش دریایی بویژه فضای رقابتی نامتوازن را مدنظر داشته و از این جهت شرکت های خارجی فضا را جهت بهره جویی بیشتر فراهم می بینند البته انصافا” بخش عمده ای از شرکت های خارجی نیز پوشش درآمدی شان در مقایسه با هزینه هایشان توجیه و صرفه اقتصادی نداشته که علل و عوامل متفاوتی در این امر دخیل است و در اینجا حتی به اختصار نیز قابل طرح نیست.
آیا نهادهای داخلی، مانند سازمان بنادر یا گمرک، سازوکار مشخصی برای حمایت از نمایندگان در شرایط تحریم تعریف کرده اند؟
در این خصوص سازمان محترم بنادر و دریانوردی سعی در حمایت های بیشتر در این حوزه داشته اند و اقدامات مثبتی نیز انجام پذیرفته است . گمرک ایران به طور قطع با بسترسازی سامانه های هوشمند به نتایج مثبتی دست یافته، گرچه هنوز در زدودن تشریفات غیرضروری اقدامات بهینه به حد مطلوب نرسیده است. بنده خود را مکلف می دانم که اذعان به حمایت های مستمر انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران مغفول نماند.
این شرکت چه برنامه ای برای گسترش دفتر نمایندگی در سایر بنادر ایران یا مناطق آزاد دارد؟
در حال حاضر شرکت میزان بار تهران در دیگر بنادر جنوبی کشور دارای دفاتر نمایندگی و شعب همکار است.
با توجه به رشد تجارت دریایی هند و چین در اقیانوس هند، چقدر فرصت برای جذب خطوط ترانشیپ در بنادر جنوبی کشور می بینید؟
بخش استراتژیک و نقطه اتکای راهبردی در سیاستهای کلان کشور پیش بینی، تعریف و در حال اجراست بخصوص با توجه ویژه به کریدور شمال و جنوب و بطور خاص موقعیت جغرافیایی بسیار مهم بندر چابهار خود دلیلی بر این مدعا است و امیدواریم تحریمها این چشم انداز حائز اهمیت را با سیاست های ظالمانه کشورهای غربی محدودتر نکنند.
پاسخ مثبت، مطلوب و حمایت سازمانهای حاکمیتی دقیقا” در بخش مطالبه گریهای بخش خصوصی البته منوط به مطالبه های خردمندانه، تخصصی و دلسوزانه در مسیر اعتلای اهداف و چشم انداز توسعه کلان کشور مد نظر باشد که در این خصوص به رسم حسن ختام در همین سطر بعنوان کلام آخر از تلاشهای مستمر ، حرفه ای و دلسوزانه انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران نبایستی بی تفاوت گذشت و سپاس فراوان و صمیمانه خود را بعنوان عضوی از این تشکل صنفی اعلام می دارم.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
