سیما ذوکایی نعمتی گزارشگر
نایب‌رئیس هیئت‌مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین، با تاکید بر ضرورت تفکیک خودروهای تجاری و سواری، گفت: «کشور از نداشتن پراید و 206 نمی‌میرد اما قطعا از نداشتن کامیون و اتوبوس می‌میرد.»
دکتر بهمن عشقی، نایب‌رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین استان تهران در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران بیان کرد: «یکی از دغدغه‌های کنونی صنف خودروسازان این است که حاکمیت و به تبع آن فضای مصرف در جامعه یعنی بازار، تفاوتی بین مفهوم خودروی سواری و تجاری و ضرورت تفکیک این دو مفهوم قائل نیست.»
عشقی خاطرنشان کرد: «امروز در سازمان حاکمیت اعم از قوه مجریه، قوه مققنه و حتی در دیدگاه بزرگان نظام، با خودروی سواری و تجاری یکسان برخورد می‌شود.»
او با تاکید بر تفاوت مدل اقتصادی، تیراژ تولید و فعالیت خودروهای تجاری نسبت به خودروهای سواری، افزود: «این دو وسیله نقلیه هرچند که خودرو هستند اما هیچ ربط دیگری به‌هم ندارند و نمی‌توان برای هر وسیله نقلیه‌ای با نام خودرو، یک سیاست واحد و یگانه را اتخاذ کرد.»
دکتر عشقی ادامه داد: «برای مثال تاکید بر داخلی‌سازی شاید در خودروهای سواری با تیراژ تولید میلیونی امکان‌پذیر باشد اما برای تولید چند صد کامیون مقرون‌به صرفه و ممکن نیست، هرچند که گاهی تاکید بیش از حد بر داخلی‌سازی بدون پشتوانه علمی و عملی لازم منجر به کاهش کیفیت خودروها هم شده است.»
مخالف سیاست درهای بسته هستیم
نایب‌رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین استان تهران خواستار ایجاد فضای رقابتی در کشور برای تولید و فروش خودروها به ویژه خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین شد و افزود: «هرچند که یکی از مطالبات ما از دولت، حمایت‌های لازم و مطابق جامعه جهانی از تولیدکنندگان داخلی است اما اساسا از سیاست درهای بسته، تعرفه بی‌نهایت و ممنوعیت واردات هم دفاع نمی‌کنیم.»
او خواستار ایجاد شرایط برابر بین تولیدکنندگان داخلی و واردکنندگان شد و ادامه داد: «توقع ما حمایت به‌جا از تولیدکنندگان داخلی مطابق استانداردهای جهانی است نه بیشتر و نه کمتر، چراکه در چنین فضای رقابتی مسئولیت تولید و سودآوری بر عهده تولیدکننده است و قرار نیست صرفا به دلیل تامین منافع سازنده داخلی، هزینه‌ای بر کشور تحمیل شود.»
عشقی در ادامه با اشاره به ضرورت تنقیح و بازنگری قوانین، تصریح کرد: «جامعه صنعت حملونقل تجاری ایران با انباشتگی قانون مواجه است که یکی از دلایل آن همان اتخاذ سیاست یگانه نسبت به خودروهای سواری و تجاری است.»
مقایسه خودروسازی ایران با جهان، مع‌الفارق است
او بیان کرد: «امروز عموم جامعه با سیاست درهای بسته و ممنوعیت واردات مخالف بوده و نسبت به کیفیت خودروهای تولید داخل اظهار تنفر می‌کنند، این در حالی است که معدل صنعت خودروسازی ایران از معدل سایر صنایع ایران پائین‌تر نیست.»
به گفته وی مقایسه صنعت خودروی ایران با تراز صنعت خودروسازی جهانی قیاس مع‌الفارق است.
عشقی یادآور شد: «در حال حاضر حاکمیت به زعم خود احساس می‌کند با ایجاد قوانین تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای، رانت برای صنعت خودرو ایجاد کرده و نتیجه این حمایت ایجاد تنفر در سمت تقاضا نسبت به سمت عرضه شده است؛ بنابراین برای التیام بخشی به درد بازار قوانینی وضع می‌کند که هم ناکارآمد است و هم نامتناسب.»
او تاکید کرد: «این قوانین نه با بضاعت تقاضا در ایران متناسب است که این امر مصداق ناکارآمدی قوانین است و نه امکان اجرا دارد که دال بر نامتناسب بودن آنها دارد.»
خودروها کیفی نشده، تکنولوژیک شده است / ارتقای کیفیت نیاز به قانون ندارد
نایب‌رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه سنگین استان تهران ادامه داد: « برای مثال یکی از قوانین ناکارآمد قانون ارتقای کیفیت است، اما قانون‌گذار باید بداند که ارتقای کیفیت نیاز به قانون ندارد بلکه این امر مستلزم ایجاد فضای رقابتی است.»
او اضافه کرد: «از دیگر قوانین متضاد این حوزه الزام استفاده از سیستم سنسور حرکت بین خطوط است، اجبار استفاده از این سیستم همراه با سیستم ترمز هوشمند است، اما این اجبار باید متناسب با زیرساخت‌ها باشد یعنی جاده‌ها هم باید استاندارد و دارای خط‌کشی با رفلکشن مناسب باشند و در حال حاضر که بسیاری از جاده‌ها خط‌کشی ندارند و یا خط‌کشی انجام شده رفلکشن و کیفیت مناسب را ندارد، اجبار استفاده از این سیستم یک هزینه بلاوجه است که به مردم تحمیل می‌شود.»
عشقی معتقد است که الزام این قوانین بهبودی در کیفیت ایجاد نمی‌کند و نمی‌توان گفت که پراید 1402 از پیکان 1352 کیفیتر است بلکه فقط محصولات تکنولوژیک‌تر شده است.
ضرورت بازنگری و اصلاح قوانین
نایب‌رئیس هیئت‌مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین استان تهران، درباره ضرورت بازنگری قوانین این حوزه، اذعان کرد: «قوانین مصوب در پارلمان‌ها براساس عرف بوده و شرع نیست، یعنی قابل تغییر است.»
او افزود: «پیشنهاد ما این است که یک‌بار برای همیشه با نظارت کمیسیون حملونقل اتاق تهران و همکاری انجمن‌ها همه این قوانین بازنگری و تجمیع شده و یک سند اصولی تولید کنیم که مبنای عملکرد این حوزه قرار گیرد و در جریان حکمرانی کشور اجرایی شود.»
عشقی با اشاره به نزدیک شدن به روزهای تشدید آلودگی هوا و همچنین روز هوای پاک، گفت: «هر سال با شروع ایام آلودگی هوا و نزدیک شدن به روز هوای پاک، مقامات و مدیران شهری و محیط‌زیست و حاکمیت وعده و وعید و شعارهای بسیاری در زمینه حل این معضل به ویژه در حوزه کیفیت سوخت و خودروها می‌دهند اما معمولا پس از آن همه حرف‌ها به دست فراموشی سپرده می‌شود تا سال بعدی…»
او اظهار کرد: «قانون هوای پاک اعمال آزمایشی داشته یعنی خود قانون‌گذار هم در ابتدا پیش‌بنی کرده که شاید کارایی لازم را نداشته باشد و امروز بازنگری و اصلاح آن ضروری است.»
سیاست گیوه‌پوش کراواتی
نایب‌رئیس هیئت‌مدیره انجمن سازندگان خودروهای سنگین و نیمه‌سنگین استان تهران درباره سوخت، بیان کرد: «استاندارد یورو 6 برای واردات در حالی اجباری شده که در کشور چنین سوختی وجود ندارد و مسئولان امر تلاشی هم برای تغییر این قانون و یا رویه تولید سوخت و مخازن سوخت کشور ندارند که این دقیقا مصداق سیاست گیوه پوش کراواتی است و منجر به انباشتگی فرسودگی در کشور می‌شود.»
او در ادامه با تاکید بر وضعیت اسف‌بار صنعت خودروسازی سنگین در کشور، یادآور شد: «کشور از نداشتن پراید و 206 نمی‌میرد اما قطعا از نداشتن کامیون و اتوبوس می‌میرد و متاسفانه این صنعت امروز از وضعیت هشدار و بحران گذر کرده و با ادامه این روند در آینده‌ای نه چندان دور شاهد انهدام آن خواهیم بود.»
