نقش کلیدی IMO و چارچوب Net-Zero
تصویب چارچوب Net-Zero IMO در جلسه اکتبر پیش رو، آینده صنعت را شکل خواهد داد. این مقررات الزامات شدت سوخت گاز‌های گلخانه‌ای (GHG) و قیمت‌گذاری انتشارات را به صورت جهانی اعمال می‌کند و با مقرراتی مانند FuelEU Maritime، EU ETS و CII همخوانی دارد. DNV پیش‌بینی می‌کند که این چارچوب، سرمایه‌گذاری در سوخت‌های جایگزین، کارایی انرژی و فناوری‌های جذب کربن را تقویت کند. صندوق Net-Zero IMO سالانه ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار دریافت خواهد کرد، که می‌تواند عامل کلیدی در دستیابی به اهداف کربن‌زدایی باشد، هرچند راهنما‌ها و نحوه استفاده از آن هنوز نهایی نشده است.
چالش‌های اصلی و پیشنهاد‌های DNV
کمبود سوخت‌های کربن‌صفر: DNV تخمین می‌زند که عرضه این سوخت‌ها باید ۲۰ برابر افزایش یابد. مدیرعامل دریایی DNV، Knut Ørbeck-Nilssen، بر حفظ همه مسیر‌ها از جمله LNG (گاز طبیعی مایع) تأکید دارد. با وجود چالش‌های کربن‌دار بودن LNG، رشد بیومتان می‌تواند آن را به عنوان سوخت انتقالی به سمت کربن‌صفر تبدیل کند. کاهش مصرف کلی سوخت نیز ضروری است.
کربن‌کپچر کریدورز (Carbon Capture Corridors): DNV مفهومی مشابه کریدور‌های حملونقل سبز پیشنهاد می‌کند. برای کشتی‌های بزرگ مانند بالک‌کریرها، تانکر‌ها و کانتینرشیپ‌ها، جذب کربن onboard امکان‌پذیر است. توسعه قابلیت‌های تخلیه/ذخیره در ۲۰ بندر کلیدی می‌تواند انتشارات را ۲۰ درصد کاهش دهد.
افزایش هزینه‌ها: چارچوب IMO هزینه‌ها را دو برابر می‌کند، اما DNV آن را قابل مدیریت می‌داند. در مطالعه موردی یک تانکر شیمیایی ۱۸ هزار dwt، بیوسوخت‌ها نسبت به پرداخت جریمه‌ها مقرون‌به‌صرفه‌تر و آسان‌تر هستند.
تغییرات شکل‌دهنده صنعت
Ørbeck-Nilssen سه تغییر کلیدی را برجسته کرد.
چالش‌های ژئوپلیتیکی؛ بحران‌های دریای سرخ و اوکراین، تن-مایل را به شدت افزایش داده است.
کربن‌زدایی؛ تمرکز بر انتقال سوخت و فناوری‌ها.
فناوری؛ از باد تا هوش مصنوعی (AI)
DNV هشدار می‌دهد که سازندگان کشتی ظرفیت لازم برای اسقاط و جایگزینی گسترده ناوگان را ندارند، بنابراین تطبیق کشتی‌های بزرگ آسان‌تر از کوچک‌هاست و اپراتور‌ها از کشتی‌های بزرگ شروع خواهند کرد.
کاربرد‌ها و چشم‌انداز‌ها
این گزارش به تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا مسیر‌های مقرون‌به‌صرفه را ارزیابی کنند، با توجه به تنوع استراتژی‌های انطباق بر اساس نوع کشتی، پروفایل عملیاتی و مقررات. DNV پیش‌بینی می‌کند که تعداد کشتی‌های سوخت جایگزین تا ۲۰۲۸ تقریباً دو برابر شود و ۲۰۲۵ سالی برای انرژی باد دریایی باشد. این تغییرات، صنعت را به سمت انتقال انرژی پایدار سوق می‌دهد.
نتیجه‌گیری
ویرایش ۲۰۲۵ ، Maritime Forecast to ۲۰۵۰ نشان می‌دهد که صنعت کشتیرانی در آستانه فاز جدیدی از انتقال انرژی قرار دارد، با تمرکز بر سرمایه‌گذاری استراتژیک، آمادگی ناوگان و مقررات نوظهور.
تصویب چارچوب IMO، اطمینان بیشتری ایجاد کرده و سرمایه‌گذاری در زیرساخت و فناوری را تشویق می‌کند. DNV بر لزوم حفظ همه گزینه‌ها و اولویت‌بندی فناوری‌های صرفه‌جویی انرژی تا دسترسی به سوخت‌های کربن‌صفر تأکید دارد. ادامه این روند می‌تواند اهداف IMO برای کاهش ۴۰ درصدی شدت کربن تا ۲۰۳۰ و ۷۰ درصدی تا ۲۰۵۰ را محقق کند.
مترجم: مهسا رسولی
بلاگ خبری مکران آریا دریا
