این گزارش به تبیین نقش راهبردی زنجیره‌های تأمین، به‌ویژه در حوزه حملونقل دریایی، در ارتقای تاب‌آوری ملی و امنیت اجتماعی کشور می‌پردازد.
تین نیوز |
سعید بهبد* «زنجیره های تأمین مردمی؛ تجلی وحدت و اقتدار در مواجهه با تهدیدات ترکیبی»، به پیوست تقدیم حضور می گردد. این گزارش به تبیین نقش راهبردی زنجیره های تأمین، به ویژه در حوزه حمل ونقل دریایی، در ارتقای تاب آوری ملی و امنیت اجتماعی کشور می پردازد.
در جهانی که تهدیدات ترکیبی، امنیت و معیشت ملت ها را به چالش کشیده اند، زنجیره های تامین کالا و خدمات به نماد وحدت ملی و اقتدار راهبردی ایران بدل شده اند؛ ساختارهایی زنده و مردم محور که با تکیه بر هم افزایی نهادی، تاب آوری اجتماعی را تضمین کرده و پیام روشنی از توانمندی ملی در برابر بحران ها به جهان مخابره می کنند. در چنین فضای وحدت و پیوستگی، زنجیره تامین حمل و نقل دریایی نقش اساسی در تامین امنیت غذایی و امنیت صادرات انرژی کشور ایفا نمودند.
در جهان امروز که با بحران های پیچیده و هم زمان مواجه است – از تهدیدات نظامی و فشارهای اقتصادی گرفته تا تغییرات اقلیمی و اختلال در زنجیره های جهانی تأمین – هیچ سازوکاری به اندازه زنجیره های تامین کارآمد، مردم محور و پایدار نمی تواند نقش تعیین کننده ای در حفظ امنیت، معیشت و اقتدار یک ملت ایفا کند. در این میان، زنجیره های تامین دریایی به عنوان یکی از راهبردی ترین ابزارهای توسعه و تاب آوری، جایگاهی ویژه در آینده نگری ملی کشورها یافته اند.
ملت ایران با قرار گرفتن در سمت راست تاریخ و با وحدت و همدلی بی سابقه چهره جامعه ای مقاوم و پیروز در مقابل تهدیدات بزرگترین نیروی نظامی جهان را از خود نشان داده است . تجربه اخیر ملت ایران در واکنش به حمله گستاخانه آمریکا و رژیم صهیونیستی ، بار دیگر حقیقتی بنیادین را آشکار ساخت: زنجیره های تامین کالا و خدمات ، هنگامی که با وحدت، همدلی و تعهد نهادهای مختلف جامعه پیوند بخورند، از کارکرد های استاندارد خود فراتر می روند و به ساختار هایی زنده، منعطف و راهبردی در تأمین امنیت ملی و تاب آوری اجتماعی بدل می شوند.
در شرایطی که دشمن تلاش می کرد با هدف قرار دادن زیرساخت های کلیدی و تهدیدات ترکیبی، جامعه را دچار بحران کند، ملت ایران تصویری متفاوت به نمایش گذاشت: از یک سو، توان موشکی و بازدارندگی نظامی کشور نشان داد که تهدید، پاسخ دارد؛ و از سوی دیگر، زنجیره های تأمین مبتنی بر مشارکت مردمی در حوزه هایی راهبردی چون امنیت غذایی، انرژی ، آب، سوخت و اطلاعات، با کارکردی فراتر از انتظار، حیات اجتماعی را پایدار نگاه داشتند.
این عملکرد برجسته حاصل صرفاً طراحی فنی زنجیره ها نبود، بلکه نتیجه درهم تنیدگی واقعی میان نهادهای حکومتی، سازمان های مردمی، بخش خصوصی، نیروهای نظامی و گروه های داوطلب بود؛ شبکه ای که با تعهد مشترک به سرنوشت ملی، زنجیره ای از همکاری و هم افزایی را شکل داد. در این چارچوب، زنجیره تامین حمل و نقل دریایی به دلیل نقش بی بدیل در امنیت تجارت دریایی و بازار انرژی و زنجیره تامین مواد زنده دریایی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.
در این میان، زنجیره حمل و نقل و لجستیک دریایی کشور نه فقط به عنوان مسیرهای انتقال کالا، بلکه به عنوان ستون های تاب آوری و حیات اجتماعی عمل کردند. زنجیره هایی که با تکیه بر زیر ساخت های بنادر، ناوگان تجاری ، مراکز لجستیک و حمل و نقل ترکیبی شکل گرفته اند، زمانی به نقطه ی حداکثری اثربخشی در خدمت رسانی می رسند که در بستر اعتماد اجتماعی، شفافیت، و روح همکاری جمعی عمل کنند.
نکته کلیدی اینجاست که تاب آوری واقعی، نه صرفاً در تکنولوژی یا تجهیزات، بلکه در هم افزایی انسانی و فرهنگی نهفته است. هنگامی که زنجیره تأمین با روحیه ای جمعی و مأموریتی ملی فعال می شود، به نهادی فراسازمانی تبدیل می شود که می تواند هم زمان در برابر تهدیدات مقاومت کند، خدمات حیاتی را حفظ نماید، و پیام اقتدار ملی را به جهان مخابره کند.
اکنون روشن است که آینده ی کشور در گرو تقویت همین زنجیره هاست ، زنجیره هایی که فراتر از استانداردهای صرفاً اقتصادی، باید بر پایه ارزش های ملی، تعامل نهادی، و حکمرانی هوشمند و متعهد به حفظ دارایی هایی دریایی شکل گیرند. این الگو، نه فقط برای تاب آوری در برابر جنگ، بلکه برای شکوفایی در دوران صلح نیز حیاتی است.
*انجمن مهندسی دریایی ایران
بلاگ خبری مکران آریا دریا
