به گزارش گروه بین الملل مانا، در مقابل عملکرد مناسب چین در صنعت کشتی‌سازی، کارخانه‌های کشتی‌سازی غربی که به ایجاد امپراتوری‌های استعماری، گسترش تجارت و پیروزی در جنگ‌ها کمک می‌کرد، روندی نزولی داشته است. امروزه اروپا تنها ۵ درصد از کل تولید جهانی کشتی را در اختیار دارد و ایالات متحده تقریباً هیچ سهمی در آن ندارد. اکثر کشتی‌هایی که امروزه توسط چین ساخته نشده‌اند از کره جنوبی و ژاپن می‌آیند.
دست برتر پکن
امپراتوری کشتی‌سازی چین نمادی از تحول تاریخی آن از یک کشور قاره‌ای متمرکز به درون به یک قدرت دریایی است که عنوان بزرگترین کشتی‌ساز جهان را دارد. اما این تنها مزیت آن نیست، بلکه صنعت کشتی‌سازی چین نشان دهنده یک دارایی استراتژیک محوری برای پکن است که در راستای تلاش«شی جین پینگ»، رهبر چین، برای تغییر شکل نظم جهانی است.
باید توجه داشت که شرکت‌های بزرگ کشتی‌سازی چینی که کشتی‌های تجاری جهان را تولید می‌کنند، همان‌هایی هستند که معمولاً برای نیروی دریایی چین کشتی‌های جنگی می‌سازند. کارخانه‌های کشتی‌سازی چین در حال رونق هستند و قراردادهای چند میلیارد دلاری برای ساخت کشتی‌های جنگی، کشتی‌های کانتینری، نفتکش‌ها و حامل‌های بار برای خطوط کشتیرانی در چین، غرب و حتی تایوان دریافت کردند.
در سال‌های اخیر کارخانه‌های کشتی‌سازی گسترش یافتند، تعداد بسیاری از کارگران را آموزش دادند و زنجیره‌های عرضه گسترده‌ای را برای سال‌های آینده ایجاد کردند. برنامه‌ریزان نظامی چینی از همه این موارد برای ساختن بزرگترین نیروی دریایی جهان از نظر تعداد کشتی استفاده می‌کنند. در مقابل از رونق صنعت کشتی‌سازی آمریکا کاسته شده است.
تفاوت اصلی بین دو پایگاه صنعتی کشتی‌سازی در چین و ایالات متحده این است که طبق اظهارات دریاسالار «توماس اندرسون» در ماه می سال گذشته، «چین از فعالیت عظیم صنعت کشتی‌سازی تجاری سود می‌برد. اما دولت ایالات متحده تا حد زیادی به تنهایی مسئول این وظیفه است و تمام هزینه‌های کشتی‌سازی و زیرساخت‌های مرتبط را متحمل می‌شود.»
وی افزود: واضح است که صنعت کشتی‌سازی تجاری چین در زمینه ظرفیت تولید کشتی به آن مزیت بزرگی می‌دهد.
در صورت درگیری طولانی مدت، نیروی دریایی چین به لطف کارخانه‌های کشتی‌سازی چینی دست بالا را خواهد داشت. چون اندازه کارخانه‌های کشتی‌سازی چینی جهت افزایش تولید در زمان جنگ مناسب است، می‌توانند سرعت تولید را تسریع، کشتی‌ها را جایگزین و کشتی‌های آسیب‌دیده را به سرعت تعمیر کنند. این قابلیت را کارخانه‌های کشتی‌سازی آمریکایی در طول جنگ جهانی دوم ارائه کردند.
امروزه، کارخانه‌های کشتی‌سازی آمریکایی برای تامین تقاضای تلاش می‌کنند. زیردریایی‌ها به دلیل تأخیر در تعمیر و نگهداری خراب مانده و تحویل زیردریایی‌های جدید با تأخیر انجام می‌شود. به عنوان مثال، نیروی دریایی ایالات متحده انتظار دارد هر سال دو زیردریایی جدید «کلاس ویرجینیا» دریافت کند، اما طبق اعلام یک مقام وزارت دفاع، سالانه معادل ۱.۴ زیردریایی عرضه می‌شود.
تأثیر بحران اوکراین
استراتژیست‌های آمریکایی باور دارند که با توجه به درگیری اوکراین، برتری چین در صنعت کشتی‌سازی نگران کننده است، زیرا احتمال طولانی شدن جنگ‌ها وجود دارد. بنابراین صنایع مرتبط برای تداوم جنگ مورد نیاز است، به‌طوریکه کارخانجات اسلحه‌سازی آمریکایی برای تأمین تقاضا در مناطق جنگی اوکراین همواره تلاش کرده‌اند. از همین روی، سازندگان مهمات و کارخانه‌های کشتی‌سازی در ایالات متحده برای جنگ با چین آمادگی کافی را ندارند.
اگر ایالات متحده در درگیری بر سر تایوان مداخله کند، نیروهای آمریکایی باید مانع از رسیدن کشتی‌های چینی به جزیره و تجهیزات زمینی و هزاران سرباز شوند. در چنین سناریویی، هر دو طرف باید به سرعت کشتی‌های آسیب‌دیده را تعمیر و آنها را به نبرد بازگردانند تا از قدرت شلیک خود استفاده کنند. اما ایالات متحده، به دلیل نیاز به آموزش کارگران جهت ساخت کشتی‌های مدرن در کشتی‌سازی، برای رساندن امکانات کشتی‌سازی و تعمیرات با مشکل مواجه خواهد شد.
کمیّت همچنان مهم است
نیروی دریایی چین ۳۷۰ کشتی جنگی دارد که بیش از تعداد ناوهای نیروی دریایی ایالات متحده است. انتظار می‌رود این تعداد تا سال ۲۰۳۰میلادی به ۴۳۵ کشتی افزایش یابد. کارخانه‌های کشتی‌سازی چینی در حال ساخت کشتی‌های جنگی پیشرفته‌تر، از جمله کشتی‌های بزرگ و مجهز کلاس Renhai هستند. چین همچنین بزرگترین ناوگان ماهیگیری و گارد ساحلی جهان را ساخته است، البته ناوگان دریایی تجاری بزرگ قدرت دریایی چین را افزایش می‌دهد.
در مقابل پیش‌بینی می‌شود که اندازه نیروی دریایی ایالات متحده با ۲۹۲ کشتی ثابت بماند یا در سال‌های آینده کوچکتر شود. در نتیجه تعداد کشتی‌هایی که از رده خارج می‌شوند بیش از تعداد کشتی‌های تولید شده است. ناوگان لجستیکی و حملونقل دریایی که به ارتش ایالات متحده کمک می‌کند نیز در حال فرسوده شدن است.
«کارلوس دل تورو»، وزیر نیروی دریایی آمریکا، اظهار داشت که به طور جدی موضوع ساخت کشتی را بررسی می‌کند. او دستور بررسی علل مشکلات کشتی‌سازی ایالات متحده را صادر کرد و به دنبال راهکارهایی برای ایجاد پایگاه کشتی‌سازی صنعتی است که «قابلیت‌های رزمی مورد نیاز کشتی‌های جنگی را فراهم می‌کند».
بلاگ خبری مکران آریا دریا
