حملات موشکی ایران به سرزمین های اشغالی، بندر حیفا را به منطقه پرریسک تبدیل و طرح استراتژیک کریدور عرب-مدیترانه (IMEC) را عملاً ناکام گذاشت.
تین نیوز |
حملات موشکی ایران به سرزمین های اشغالی، بندر حیفا را به منطقه پرریسک تبدیل و طرح استراتژیک کریدور عرب-مدیترانه (IMEC) را عملاً ناکام گذاشت.
به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، حملات موشکی و پهپادی دقیق ایران به بندر حیفا، بزرگ ترین بندر تجاری رژیم صهیونیستی، نه تنها این نقطه استراتژیک را از چرخه تبادل کالا حذف کرده، بلکه به معنای یک شکست راهبردی مهم برای تل آویو در پروژه بلندپروازانه اش برای تبدیل شدن به هاب ترانزیتی منطقه است. بندری که قرار بود شاهراه اصلی اتصال هند به اروپا باشد، اکنون به منطقه ای پرریسک و فاقد جذابیت تجاری بدل شده است.
این حملات بخشی از سلسله پاسخ های سخت تهران به تجاوزات رژیم صهیونیستی است که با هدف متوقف کردن حلقه های حیاتی لجستیکی و اقتصادی اسرائیل طراحی شده اند. هدف فراتر از انهدام زیرساخت ها، مختل کردن تمام نظام اقتصادی-امنیتی تل آویو بود که به واسطه وابستگی بالا به بندر حیفا شکل گرفته است.
براساس گزارش مؤسسه امنیت دریایی امبری (AMBREY)، بندر حیفا اکنون به صورت رسمی به «منطقه پرریسک» تبدیل شده است؛ وضعیتی که برای شرکت های بزرگ حمل ونقل دریایی جهان به منزله هشدار قرمز و عامل بازدارنده جدی محسوب می شود. این موضوع تأثیر مستقیمی بر کاهش تردد کشتی ها و توقف صادرات و واردات کالا دارد؛ عاملی که در کوتاه مدت موجب اختلال شدید در زنجیره تأمین اسرائیل شده است.
آمارها نشان می دهد بندر حیفا سالانه بیش از 30 میلیون تن کالا و حدود 1.4 میلیون کانتینر را جابه جا می کرد؛ تامین کننده عمده نیازهای سوخت، دارو، تجهیزات صنعتی و کالاهای اساسی رژیم. تعطیلی این بندر، آسیب های زنجیره ای از کمبود کالاهای حیاتی تا افزایش فشارهای تورمی و رکود اقتصادی را به دنبال خواهد داشت.
از منظر اقتصادی، با توجه به بدهی 357 میلیارد دلاری اسرائیل و نسبت 69 درصدی آن به تولید ناخالص داخلی، تحلیل گران هشدار می دهند که ادامه اختلال در عملیات حیفا می تواند ضربه ای سنگین به اقتصاد شکننده رژیم وارد کند و در بلندمدت خطر فروپاشی اقتصادی را جدی تر سازد.
محمد مهدی کریمی قهی، کارشناس حمل ونقل و ترانزیت در این باره می گوید: از نگاه استراتژیک، هدف قرار گرفتن حیفا تنها توقف یک بندر نیست؛ بلکه تیر خلاص به طرح بلندپروازانه کریدور عرب-مدیترانه (IMEC) است؛ طرحی که آمریکا و رژیم صهیونیستی آن را با هدف اتصال هند به اروپا از مسیر حیفا و گره زدن سیاسی کشورهای عربی با اسرائیل طراحی کرده بودند. تا به این ترتیب وابستگی به مسیرهای تحت کنترل محور مقاومت، مانند تنگه هرمز و دریای سرخ را کاهش دهند. اکنون این پروژه، به دلیل آسیب های زیرساختی و ناامنی در منطقه، به بن بستی عملیاتی تبدیل شده است.
بندر حیفا که با مالکیت 70 درصدی شرکت بنادر آدانی هند و 30 درصدی گروه گادوت صهیونیستی خصوصی سازی شده بود، اکنون در شرایطی قرار دارد که امنیت آن به شدت به مخاطره افتاده و توانایی اش برای ایفای نقش ترانزیتی کاهش یافته است.
برخی تحلیلگران، انفجار بندر بیروت در سال 2020 میلادی را نیز بخشی از تلاش های رژیم صهیونیستی برای حذف رقبای منطقه ای و تقویت حیفا می دانند؛ با این حال، اکنون این سیاست با طرح «وعده صادق 3» ایران و حملات هدفمند به حیفا، با شکست جدی مواجه شده است.
از سوی دیگر، تلاش های اسرائیل برای تخریب بنادر لاذقیه و طرطوس در سوریه نیز ناکام مانده و بنادر حیفا، اشدود و ایلات به جای نقطه قوت، اکنون به «پاشنه آشیل» تل آویو تبدیل شده اند.
این تحولات نشان می دهد در معادلات منطقه ای، محور مقاومت با اتخاذ راهبردهای دقیق و ضربات هدفمند، توانسته است نقطه ضعف های اقتصادی و لجستیکی رژیم صهیونیستی را به فرصت تبدیل کند؛ فرصتی که می تواند نقشه جغرافیایی و اقتصادی خاورمیانه را به نحو اساسی بازتعریف کند.
در نهایت، این وضعیت علاوه بر پیامدهای داخلی برای اسرائیل، باعث افزایش نگرانی قدرت های جهانی نسبت به تشدید تنش ها و مخاطرات منطقه ای در یکی از حساس ترین کریدورهای تجاری جهان شده است.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
