اختصاصی مانا – بحران دریای سرخ فضای تب آلودی ایجاد کرده است که جامعه دریایی را به یاد سال‌های همه‌گیری کرونا می‌اندازد، اما هنوز به آن شدت نرسیده است؛ هرچند موارد پیچیده‌ای پیشِ روی حمل کننده‌ها قرار داده است که این کار افزایش شدید نرخ‌ها را زیر سوال برده است، اگرچه این کار با سود‌آوری همراه است، اما با هرج و مرج ناشی از شرایط پیش‌بینی نشده مواجه است.
در وبیناری که چندی پیش توسط برخی تحلیلگران بازار حمل‌و‌نقل دریایی برگزار شد، برخی نگرانی‌های حمل کننده‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت و توصیه‌هایی به صنعت کشتیرانی با هدف کاهش برخی اثرات منفی ناشی از بحران فعلی ارائه شد.
همه‌گیری کرونا و بحران دریای سرخ از نظر علت و علل متفاوت هستند، اما شرایطی که برای حمل‌و‌نقل صنعت کشتیرانی پدید آمده تا حدودی شبیه به هم هستند که ناشی از افزایش غیر منتظره نرخ حمل و بالا رفتن هزینه زیاد است در حالیکه آسیا و اروپا از ازدحام بنادر و اختلال ناشی از بحران دریای سرخ رنج می‌برند، اما آمریکا برای دریافت کالا بی‌تابی از خود نشان می‌دهد، زیرا مصرف کنندگان و حمل کنندگان، صاحبان کالا را زیر فشار قرار داده‌اند.
عملکرد مدبّرانه
بدین ترتیب افزایش نرخ‌ها بیشتر به ناکارآمدی و چالش عملیاتی و مدبّرانه عمل نکردن مربوط می‌شود، به گونه‌ای که حمل کنندگان اروپایی از ترس اینکه نرخ کانتینر همچنان بالا خواهد رفت به همین جهت بدون در نظر گرفتن عواقب ارسال سریع کالا تصمیم به بارگیری دارند.
پیش‌بینی کارشناسان در زمینه حمل‌و‌نقل کانتینری بر این نکته استوار است که خواه ناخواه نرخ کانتینر در آینده بیشتر از این افزایش خواهد یافت، اما این کار نباید باعث شود تا فعالیت‌هایی انجام شود که به اختلال و چالش منجر شود.
لزوم توجه به ازدحام بنادر
صاحبان کشتی‌های کانتینری در وبیناری که به آن اشاره شد با بحث‌ها و صحبت‌ها نشان دادند که توجه لازم را به ازدحام بنادر چه در آسیا و چه در بنادر آفریقای جنوبی که در زمینه ارسال کانتینر تعیین کننده هستند توجهی ندارند و صرفاً دنبال سود هستند که همین موضوع به اختلالات بیشتر دامن می‌زند.
نکته‌ای را که حمل کنندگان از آن غافل هستند آن است که آن‌ها قصد دارند خدمات لازم را به کشور‌های اروپایی و آمریکایی با عنوان الگوی خدمت ارائه کنند، غافل از آنکه به هیچ عنوان تعادل را در این زمینه رعایت نمی‌کنند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد افزایش نرخ به تلاش خطوط کشتیرانی برنمی‌گردد بلکه اپراتور‌ها سعی دارند ظرفیت لازم را به دست آورند و برای بالا نگه داشتن نرخ تلاش می‌کنند در حالیکه مشتریان به دنبال پایین بودن نرخ‌ها هستند، به طور کلی مالکان و اپراتور‌های کشتی از نرخ بالا و سود آوری استقبال می‌کنند، زیرا بالا رفتن نرخ‌ها به نفع آنهاست؛ اگرچه ممکن است شرکت‌های حمل‌و‌نقل از این وضعیت سود ببرند و شانس خود را تجربه کنند، اما برای افزایش ظرفیت تلاش می‌کنند. در این راستا ازدحام در حال ظهور با استقرار کشتی بیشتر در بنادر آسیایی و آفریقایی و اروپایی ممکن است روز به روز نمو‌د بیشتری پیدا کند.
برای مقابله با این مشکل شرکت‌های حمل کننده باید انتخاب هوشمندانه‌تری برای مسیر‌های ارسال کالا به کار گیرند و حمل کننده‌ها با خونسردی نه فقط به درخواست جعبه کانتینر بیشتر اکتفا کنند، بلکه در جستجوی راه حل جدید باشند.
در این ارتباط می‌توان به خط تازه تأسیس شده بین چین و آلمان توسط شرکت هاپاگ لوید اشاره کرد که از یانتیان چین به سمت غرب در ۱۶ ژوئن اعزام شد و از ویلهلمشاون آلمان در ۲۳ ژوئن خارج شد.
بدین ترتیب اروپا تنها تماس بندری در آسیا را در بین Yantian و سنگاپور برقرار کرده است از سوی دیگر این سرویس به منابع حمل‌و‌نقل در غرب آفریقا متصل می‌شود و اروپا و آنتورپ تنها ایستگاه مورد نظری است که این مسیر کشتیرانی با آن ارتباط برقرار می‌کند، ام اس سی نیز خدمات سریع مشابهی در بنادر چین و ویتنام آغاز خواهد کرد تا روند ارسال کالا را بهبود بخشد.
تحلیلگران از صاحبان صنعت کشتیرانی خواسته‌اند به دنبال چنین راه حل‌هایی باشند که می‌تواند ازدحام بنادر در آسیا و اروپا را کاهش دهد.
در پایان از کشتیرانان انتظار می‌رود تا وضعیت رو به جلو را تجزیه تحلیل کنند و هشدار‌هایی مانند اعتصاب بندری در آلمان با رویداد‌های مشابه در فرانسه را که قرار است در ماه جولای حتی در آمریکا نیز انجام شود در نظر گیرند و با تدبیر کامل عمل کنند.
اگرچه نقطه کانونی بحران در تجارت اروپایی است، اما اثرات آن مانند همه‌گیری کرونا و بحران دریای سرخ همچنان در مناطق دیگر موج می‌زند، فرستنده‌ها می‌توانند با ارسال هوشمندانه‌تر برخی از اثرات بد را کاهش دهند، اگر برای برخی امکان‌پذیر نباشد، هزینه آن را پرداخت خواهند کرد.
نویسنده: Nick Savvides
منبع: tradewindsnews
بلاگ خبری مکران آریا دریا
