به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، بلومبرگ هفته جاری، با استناد به داده های شرکت ورتکسا، از رشد میزان نفت روی آب خبر داد. با این حال، چین پیام متفاوتی برای بازار نفت داشت. این کشور در حال ساخت مخازن بیشتری برای افزایش ذخیره سازی نفت است.
داده های ورتکسا که بلومبرگ به آن استناد کرد، نشان می دهد که در حال حاضر ۱.۲ میلیارد بشکه نفت خام در دریا وجود دارد که از مکانی به مکان دیگر منتقل می شود. الکس لانگلی، خبرنگار بلومبرگ خاطرنشان کرد که این بالاترین میزان نفت در حال ترانزیت از سال ۲۰۱۶ بوده و نتیجه تولید بیشتر کشورهای کلیدی است.
اما وجود نفت در دریا به این معنی نیست که در دریا ذخیره می شود زیرا هیچ جای دیگری فضایی وجود ندارد. در واقع، داده های ورتکسا برای ۱.۲ میلیارد بشکه شامل نفت موجود در مخازن شناور نمی شود. وقتی ذخایر شناور به مجموع فوق اضافه می شود، نفت خام بیشتری در دریا وجود دارد که بیشترین میزان از سال ۲۰۲۰ است.
با این حال، تاکنون، بخش زیادی از مازاد عرضه نفت خام در سال جاری توسط چین جذب شده که از ابتدای سال ۲۰۲۵ بشکه ها را ذخیره کرده است. طبق آخرین اخبار از خود چین، این کشور نیز قصد دارد ذخیره سازی نفت را افزایش دهد.
آینده نگری بزرگترین واردکننده نفت جهان
رویترز هفته جاری گزارش داد که شرکت های بزرگ انرژی دولتی چین در حال ساخت ۱۱ سایت ذخیره سازی جدید برای نفت خام در سال جاری و ۲۰۲۶ هستند و اعلام کردند که صنعت انرژی این کشور از روند فعلی قیمت نفت بهره می برد و در حالی که قیمت ها پایین است، این کالا را ذخیره می کند.
طبق گزارش رویترز، میزان ظرفیت ذخیره سازی که قرار است طی دو سال اضافه شود، حدود ۱۶۹ میلیون بشکه است و این در مقایسه با حدود ۱۸۰ تا ۱۹۰ میلیون بشکه ظرفیت اضافه شده طی چهار سال بین ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ است. چین به عنوان بزرگترین واردکننده نفت خام جهان، از ابتدای سال، روزانه نزدیک به یک میلیون بشکه نفت ذخیره کرده است. در واقع، به گفته تحلیلگرانی که تفاوت بین واردات نفت چین و عملکرد پالایشگاه ها را برای بررسی اجمالی تقاضا دنبال می کنند، ذخیره سازی حتی در نبود تقاضای کافی در داخل کشور، واردات را افزایش داده است. این تحولات این سوال را مطرح می کند که چرا چین این کار را انجام می دهد در حالی که عرضه در شرف فراوان تر شدن است و در نتیجه، قیمت ها حتی پایین تر هم هستند.
پاسخ ممکن است به این مربوط باشد که چین می داند در دنیای نفت، به ویژه روند تولید نفت، هیچ چیز قطعی نیست. در کنار حذف محدودیت عرضه اوپک پلاس، شیل آمریکا به عنوان دلیل اصلی کاهش قیمت ها مطرح می شود، اما رشد تولید شیل آمریکا با افت قیمت ها، در حال کند شدن است.
از سوی دیگر، مسئله ظرفیت اضافی تولید اوپک پلاس مطرح است. تا چند سال پیش، این ظرفیت اضافی به عنوان دلیلی برای آسودگی خاطر بازار در مورد امنیت عرضه در نظر گرفته می شد. اما اکنون، با افزایش تولید این گروه پس از سه سال محدودیت عرضه، این ظرفیت اضافی کاهش می یابد و در صورت افزایش تقاضا، اوپک پلاس قادر نخواهد بود به اندازه گذشته واکنش نشان دهد. ران بوسو، مفسر انرژی رویترز در این باره نوشت: اوپک پلاس مدام از اهداف افزایش تولید خود عقب مانده است و این موضوع می تواند در صورت تقاضای قوی نگران کننده باشد، زیرا نشان می دهد که ظرفیت اضافی به اندازه ای که قبلا تصور می شد، وجود ندارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، اکنون، نفت در دریا دلیلی برای انتظار عرضه بیشتر در بحبوحه تقاضای ضعیف است، اما ممکن است بخش زیادی از این نفت در دریا از نقطه مبدا به نقطه مصرف خود برسد. در همین حال، هر اشاره ای به تحریم های بیشتر علیه صنعت انرژی روسیه، قیمت نفت را بالاتر می برد و نشان دهنده حساسیت خاصی به امنیت عرضه در میان معامله گران است. این به نوبه خود به این معنی است که اشباع عرضه به آن اندازه که بر اساس گزارش ها به نظر می رسد، قطعی نیست. از این گذشته، اگر قطعی بود، معامله گران چندان به تحریم های بیشتر علیه نفت خام روسیه اهمیت نمی دادند.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
