به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس؛ ائتلاف «رسیدن به صفر» (Getting to Zero Coalition) متشکل از شرکت‌ها، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، روز دوشنبه خواستار تصویب مقرراتی شد که شامل تعیین هزینه جهانی برای انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و وضع استاندارد‌های جدید سوخت دریایی است. هدف این طرح، تسریع در گذار به کشتیرانی سبز و ایجاد چارچوبی شفاف و واحد برای کاهش آلاینده‌ها است.
جسی فانستاک، که برنامه کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را در «فوروم جهانی دریانوردی» هدایت می‌کند، در این باره گفت: «فوروم جهانی دریانوردی یک نهاد بین‌المللی است که ائتلاف «رسیدن به صفر» را مدیریت کرده و فعالیت‌های شرکت‌ها و کشور‌ها برای حرکت به سمت کشتیرانی سبز را هماهنگ می‌کند. با توجه به اهمیت تصمیم سیاسی پیش‌رو، ضروری است صدای صنعت در حمایت از این مقررات شنیده شود.»
اتاق بین‌المللی کشتیرانی (ICS) که بیش از ۸۰ درصد ناوگان جهانی را نمایندگی می‌کند نیز از این طرح حمایت کرده است. شرکت‌های کشتیرانی می‌گویند وجود یک چارچوب واحد جهانی، اطمینان لازم برای سرمایه‌گذاری در کشتی‌ها و فناوری‌های مبتنی بر سوخت‌های کم‌کربن و بی‌کربن را فراهم می‌آورد.
با این حال، دولت آمریکا به شدت با این طرح مخالفت کرده است. مقامات وزارت خارجه، بازرگانی، انرژی و حملونقل آمریکا اعلام کرده‌اند که این مقررات به‌مثابه «مالیات جهانی کربن علیه آمریکایی‌ها توسط یک نهاد غیرپاسخگو در سازمان ملل» است و در صورت تصویب، اقدامات تلافی‌جویانه شامل تعرفه‌های تجاری، محدودیت‌های ویزا و عوارض بندری اعمال خواهد شد.
بر خلاف دولت، برخی شرکت‌های آمریکایی از جمله «اتاق کشتیرانی آمریکا» از طرح حمایت کرده و خواستار یک نظام جهانی واحد به جای چندین چارچوب منطقه‌ای هستند تا کشتی‌ها مجبور به پرداخت هزینه مضاعف نشوند.
انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بخش کشتیرانی طی یک دهه اخیر رشد چشمگیری داشته و اکنون حدود سه درصد از کل انتشار جهانی را تشکیل می‌دهد. کشتی‌ها به دلیل بزرگ‌تر شدن و استفاده از حجم عظیم سوخت‌های فسیلی سهم بیشتری در این روند دارند. سازمان بین‌المللی دریانوردی هدف‌گذاری کرده است که این بخش تا سال ۲۰۵۰ به «خالص صفر» انتشار برسد و استفاده از سوخت‌های کم‌کربن یا بی‌کربن به شکل گسترده‌ای رایج شود.
در آوریل گذشته، اعضای IMO بر سر چارچوبی توافق کردند که شامل وضع حداقل هزینه برای هر تُن انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بالاتر از آستانه مشخص و همچنین تعیین استاندارد سوخت دریایی برای جایگزینی تدریجی سوخت‌های پاک بود. تصمیم‌گیری برای تصویب مقررات به رأی‌گیری گذاشته شد و آمریکا در آن جلسه حضور نداشت، اما اعلام کرده است که در نشست آینده لندن هیئتی اعزام خواهد کرد.
طبق این مقررات، اجرای آن از سال ۲۰۲۷ برای کشتی‌های بالای پنج هزار تن ناخالص الزامی خواهد بود. این کشتی‌ها حدود ۸۵ درصد از کل انتشار کربن در کشتیرانی بین‌المللی را تولید می‌کنند.
دلاین مک‌کالو، رئیس «ائتلاف کشتیرانی پاک» و مدیر برنامه دریایی در «Ocean Conservancy»، هشدار داد: «اگر کشور‌ها به توافق نرسند، روند کربن‌زدایی در کشتیرانی به تعویق می‌افتد و فرصت مشارکت عادلانه این بخش در مهار گرمایش جهانی تقریباً از دست خواهد رفت.»
فایق عباس‌اف، کارشناس سازمان «ترابری و محیط زیست» در بروکسل، گفت: «با وجود اینکه توافق آوریل کافی نبود، اما این طرح فرصتی است برای آغاز کربن‌زدایی در صنعت و می‌توان آن را در آینده تقویت کرد.»
شرکت‌های کشتیرانی از تصویب این مقررات استقبال می‌کنند، زیرا تنها در چارچوبی شفاف و جهانی می‌توانند با اطمینان در فناوری‌ها و سوخت‌های پاک سرمایه‌گذاری کنند. علاوه بر ائتلاف «رسیدن به صفر»، اتاق بین‌المللی کشتیرانی نیز رسماً خواستار تصویب این مقررات در نشست لندن از ۱۴ تا ۱۷ اکتبر شده است.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
