به گزارش گروه بین‌الملل مانا، این رقم با وجود کاهش چشمگیر نسبت به دهه‌های گذشته، اندکی بالاتر از میانگین سالانه دهه ۲۰۱۰ میلادی (۶.۳ حادثه نشت در سال) است.
نشت‌های بزرگ و متوسط
از میان این ده حادثه، شش مورد منجر به نشت بیش از ۷۰۰ تُن نفت شده که به‌عنوان نشت‌های «بزرگ» طبقه‌بندی‌شده‌اند. این حوادث عمدتاً شامل نشت سوخت کشتی بوده و در مناطق آمریکای جنوبی، آسیا و اروپا رخ داده‌اند. چهار حادثه دیگر که به‌عنوان نشت‌های «متوسط» شناخته می‌شوند، شامل نشت سوخت کشتی بوده و در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی ثبت شده‌اند.
روند جهانی و کاهش نشت‌ها
در نیم‌قرن گذشته، تعداد نشت‌های نفتی بیش از ۷ تُن از تانکرها، کاهش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد و نسبت به دهه ۱۹۷۰ میلادی بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است. با این حال، این روند کاهشی در دهه گذشته تقریباً متوقف شده است.
طبق داده‌ها، یک‌چهارم از نشت‌های بیش از ۷ تُن، در دسته نشت‌های بزرگ (بیش از ۷۰۰ تُن) قرار می‌گیرند و بیش از نیمی از این حوادث در در دهه ۱۹۷۰ اتفاق افتاده است.
علل نشت‌های نفتی
بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیشتر نشت‌های نفتی ثبت‌شده بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۴ میلادی، ناشی از برخورد کشتی‌ها (Allisions/Collisions) و به‌گل‌نشستگی (Groundings) بوده است.
چالش‌ها و تلاش‌ها
در مجموع، حدود ۱۰,۰۰۰ تُن نفت در سال ۲۰۲۴ میلادی به دلیل نشت از تانکرها به محیط زیست وارد شده است. اگرچه این میزان نسبت به سال قبل افزایش یافته، اما همچنان تنها بخشی کوچک از کل نفت حمل‌شده از طریق دریا را تشکیل می‌دهد.
با وجود تثبیت نسبی تعداد و حجم نشت‌ها در سال‌های اخیر، این آمار نشان‌دهنده اهمیت ادامه تلاش‌های صنعت کشتیرانی و دولت‌ها برای بهبود ایمنی تانکرها و حفاظت از محیط زیست دریایی است. وقوع حوادث همچنان ممکن است و نیازمند تعهد مداوم به استاندارد‌های ایمنی و عملیاتی است.
بلاگ خبری مکران آریا دریا
